Skarb cenniejszy od złota
Intensywny zapach arabskich perfum YAS jest niezwykle pociągający. Niektórzy przypisują mu moce nawet większe niż tylko ładna woń. Według znawców perfumy te mają zdolność do rozjaśniania myśli, otwierania umysłu, dają poczucie bezpieczeństwa, a nawet bywają silnym afrodyzjakiem. Skąd ta siła? Pewnie z potęgi olejku oud, który stanowi istotny składnik niemal wszystkich kompozycji. Raz jest zapachem samym w sobie, raz nutą głowy, a raz bazy. Bez względu na miejsce jakie zajmuje w całości, tworzy harmonię, daje ciepło, magię, potęgę i słodycz oraz barwę.
Olejek oud znany jest od wieków. Pozyskiwany z żywicy drzewa agarowego, które rośnie w południowo – wschodniej Azji i w niektórych regionach Indii. Wiele wieków temu przypadkowi wędrowcy odkryli agarowe pachnące lasy. Okazało się, że to nie korony drzew wydzielają oszałamiającą woń, a jedynie wyciekająca z pnia żywica. Z czasem zrozumiano, że aby tak się działo, zraniona kora drzewa musi zostać zainfekowana specyficzną pleśnią Phialophora parasitica. Pasożyt zmusza roślinę do odruchu obronnego, który sprowadza się do produkcji wonnego, lepkiego ciemnego syropu. Proces trwa dziesiątki lat. Im dłużej tym lepiej. Cenną żywicę można znaleźć także pod ziemią w korzeniach drzew jeśli i one zostały zaatakowane grzybem. Legenda głosi, że drzewo agarowe – tak bajecznie pachnące -rosło już w Ogrodach Edenu.
Wiele kultur na świecie uznaje żywicę agarową (z arabskiego oud lub oudh) za najcenniejszą substancję na świecie. Jej wartość dwukrotnie przekracza cenę złota. I pewnie gdyby chodziło tylko o zapach nie byłaby substancją aż tak pożądaną. Oudowi przypisuje się wiele właściwości. Podobno kropla olejku spożyta raz dziennie przedłuża życie. Jakość można poznać po stopniu gorzkości, a także po ciemnej barwie. Im starszy tym lepszy, pełen goryczy i smolistej barwy. Od wieków olejek ten jest wykorzystywany w medycynie niekonwencjonalnej. Ma wiele udowodnionych właściwości antyseptycznych, stosuje się go w dolegliwościach żołądkowych, przy leczeniu chorób skóry, oskrzeli, astmy i reumatyzmu. Jest bezcenny w medytacji, pomaga bowiem zrelaksować się i działa odprężająco. Odkąd został poznany, stosowany jest jako afrodyzjak. W starożytnym Egipcie służył do balsamowania, w Chinach jego oparami leczono, w Japonii okadzano nim wojowników, a w Europie uwielbiano jego zapach na dworze Ludwika XIV.
Kultura arabska, zwłaszcza w regionie Zatoki Arabskiej doceniła wszystkie jego właściwości naraz. A w manufakturach perfumeryjnych stał się nieodzownym składnikiem kompozycji zapachowych. Europejczycy o jego istnieniu i zapachu dowiedzieli się niedawno. W perfumach europejskich stosowany dopiero od kilku lat, jednak od razu jego moc okazała się ponadczasowa i ponad kontynentalna. Zapach oudu działa hipnotycznie, doskonale układa się z kwiatami, owocami oraz z nutami drzewnymi. Na każdej skórze brzmi inaczej, ale zawsze pozostaje jądrem kompozycji.
